Ιταλία: O επικεφαλής της Uber χαρακτηρίζει τη χώρα οπισθοδρομική και επιτίθεται στον κλάδο των ταξί
Σε συνέντευξή του στην ιταλική εφημερίδα Corriere della Sera, o διευθύνων σύμβουλος της Uber, Ντάρα Χοσροβσάχι, σχολίασε τους κανονισμούς σχετικά με την ενοικίαση αυτοκινήτων με οδηγό που ετοιμάζονται στη Ρώμη. Κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι υποκύπτει στις απαιτήσεις του κλάδου των ταξί, ενώ χαρακτήρισε την Ιταλία «κολλημένη στο παρελθόν».
Ποια είναι η κατάταξη της Ιταλίας, όσον αφορά την αστική κινητικότητα, μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών;
Η Uber έχει βοηθήσει μεγάλο μέρος του κόσμου να προοδεύσει, αλλά ορισμένες χώρες νοσταλγούν το παρελθόν. Στην Ιταλία, πολλοί επισκέπτες παραιτούνται πλέον από την εξεύρεση μεταφορικού μέσου: φτάνουν στον προορισμό τους με τα πόδια, ακόμη και σε αδιανόητη ζέστη. Αυτή η πραγματικότητα έγινε πρωτοσέλιδο σε όλο τον κόσμο το περασμένο καλοκαίρι. Δυστυχώς, για εκατομμύρια Ιταλούς ήταν ήδη παλιά είδηση. Έχουν συνηθίσει οι πόλεις τους να μοιάζουν με πάρκινγκ αυτοκινήτων. Έχουν συνηθίσει να μετακινούνται μέσα σε μποτιλιαρίσματα. Πολλοί από τους Ευρωπαίους γείτονές τους απολαμβάνουν τα πλεονεκτήματα της μετακίνησης κατά παραγγελία, είτε πρόκειται για ενοικίαση αυτοκινήτου, είτε για ηλεκτρικό ποδήλατο, είτε για τρένο μέσω μιας εφαρμογής. Οι Ιταλοί, από την άλλη πλευρά, είναι αναγκασμένοι να ζουν σε πόλεις με κυκλοφοριακό κομφούζιο.
Το επικείμενο διάταγμα του Υπουργείου Μεταφορών προβλέπει κανόνες για τα ενοικιαζόμενα οχήματα, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που ανήκουν στο δίκτυο της Uber, όσον αφορά τους χρόνους προκράτησης και την υποχρέωση επιστροφής στο γκαράζ. Τι λέτε γι’ αυτό;
Δύσκολο να το πιστέψει κανείς, αλλά φαίνεται ότι οι πιο σκοτεινές μέρες για όσους θέλουν να μετακινηθούν στην Ιταλία είναι ακόμη μπροστά μας. Την περασμένη εβδομάδα το Υπουργείο Μεταφορών ανακοίνωσε την πρόθεσή του να θέσει ουσιαστικά εκτός νόμου τα ενοικιαζόμενα στην Ιταλία, με ένα διάταγμα που θα απαιτεί να περιμένουν μια ώρα πριν παραλάβουν έναν επιβάτη, ακόμη και αν ο οδηγός βρίσκεται μόνο λίγα μέτρα μακριά. Στην Ευρώπη, ο μέσος χρόνος είναι περίπου πέντε λεπτά. Με αυτόν τον νέο νόμο, ο υποχρεωτικός χρόνος αναμονής στην Ιταλία θα είναι 60 λεπτά, 1.100% μεγαλύτερος από τους αντίστοιχους ευρωπαϊκούς. Γιατί οι Ρωμαίοι πρέπει να περιμένουν 55 λεπτά περισσότερο από τους Παριζιάνους ή τους Μαδριλένους; Δεν υπάρχει καμία λογική, είναι απλά ένας τρόπος να προστατευτεί μια μικρή αλλά θορυβώδης ομάδα οδηγών ταξί. Αυτό που το κάνει ακόμα πιο παράλογο είναι ότι η Uber και οι οδηγοί ταξί συνεργάζονται σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένης της Ιταλίας. Σε παγκόσμιο επίπεδο, η Uber έχει βοηθήσει 235.000 οδηγούς ταξί σε 33 χώρες να κερδίσουν πάνω από 1,6 δισεκατομμύρια δολάρια τα τελευταία χρόνια. Είμαστε φίλοι, όχι εχθροί.
Πώς μπορεί η Ιταλία να αντιμετωπίσει την τουριστική ζήτηση;
Η σκληρή πραγματικότητα είναι ότι πρέπει να επιλέξουμε μεταξύ της επιδιόρθωσης ενός διαλυμένου συστήματος κινητικότητας ή του κατευνασμού των ανθρώπων που φωνάζουν πιο δυνατά. Με το καλοκαίρι προ των πυλών, αυτός ο νέος νόμος κινδυνεύει να κάνει το χάος που είδαμε το 2023 να μοιάζει με περίπατο στο πάρκο. Στην ιταλική κυβέρνηση λέω: Θέλετε να αγκαλιάσετε την καλύτερη τεχνολογία και να βοηθήσετε να γίνουν οι πόλεις σας πιο πράσινες, πιο εύκολες και πιο ευχάριστες; Ή θα αφήσετε μια μικρή μειοψηφία να υπαγορεύει τις ζωές εκατομμυρίων πολιτών; Η επιλογή είναι απλή: είναι η Ιταλία έτοιμη να προχωρήσει μπροστά ή θέλει να παραμείνει στη σκιά της Ευρώπης;
Οι υπηρεσίες κινητικότητας, όπως τα ταξί και τα ενοικιαζόμενα στην Ιταλία, έχουν κύκλο εργασιών πολύ μικρότερο των αγορών της Γαλλίας ή της Ισπανίας. Γιατί;
Με 60 εκατομμύρια κατοίκους, η Ιταλία έχει τεράστιες δυνατότητες να γίνει μια από τις μεγαλύτερες αγορές Uber στον κόσμο. Στην πραγματικότητα, οι μελέτες μας δείχνουν ότι η αγορά ενοικιαζόμενων και ταξί στην Ιταλία μπορεί να γίνει ένας τομέας 6 δισεκατομμυρίων ευρώ: τετραπλάσιος από το σημερινό του μέγεθος. Αλλά αυτό εξαρτάται από δίκαιη και ανοιχτή ρύθμιση που θα ωφελεί την πλειοψηφία των ανθρώπων, αντί να προστατεύει μια μειοψηφία. Η Uber θέλει να βοηθήσει την Ιταλία να προχωρήσει μπροστά, κάνοντας την αστική κινητικότητα πιο πράσινη, ασφαλέστερη και πιο προσιτή για εκατομμύρια ανθρώπους. Είναι όμως η Ιταλία έτοιμη να εισέλθει στον 21ο αιώνα ή θέλει να παραμείνει κολλημένη στο παρελθόν;
