Ιαπωνία: Ταξί και πάροχοι σταθμών υδρογόνου ζητούν από την κυβέρνηση να αντιμετωπίσει σοβαρά το πρόβλημα του κόστους του καυσίμου

Η Ιαπωνία ήταν μία από τις πρώτες χώρες στον κόσμο που χάραξε εθνική στρατηγική για το υδρογόνο, δεσμευόμενη, το 2017, να καινοτομήσει στις τεχνολογίες παραγωγής, μεταφοράς και αποθήκευσης που σχετίζονται με το καθαρότερο καύσιμο, το οποίο όταν καίγεται παράγει μόνο νερό. Σχεδόν επτά χρόνια μετά, τα πράγματα δεν εξελίσσονται εντελώς όπως ίσως ήλπιζαν οι πολιτικοί.

Η MK West Group, εταιρεία ταξί στο Κόμπε, αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα. Πρόκειται για μια επιχείρηση παροχής υψηλού επιπέδου υπηρεσιών, που διαθέτει στόλο πολυτελών οχημάτων και υπερηφανεύεται για τους άψογα ντυμένους οδηγούς της που βλέπουν τους εαυτούς τους περισσότερο ως σοφέρ. Διαθέτει επίσης μια σειρά από «πράσινα» αυτοκίνητα, συμπεριλαμβανομένων υβριδικών εκδόσεων των μοντέλων Crown, Camry, Alphard και Lexus της Toyota. Πριν από περίπου δύο μήνες, πρόσθεσε στον στόλο της δύο οχήματα κυψελών καυσίμου υδρογόνου Toyota Mirai. Σύμφωνα με τον πρόεδρο του ομίλου Γιοσάκι Αόκι, η εμπειρία αυτή ήταν κάπως απογοητευτική.

Και δεν αφορά τα αυτοκίνητα, τα σεντάν πολυτελείας επιπέδου Lexus. Μάλλον είναι το υψηλό κόστος του υδρογόνου, το οποίο, σύμφωνα με τον Αόκι, θα πρέπει να επιδοτηθεί πιο δραστικά αν η κυβέρνηση αντιμετωπίζει τη χρήση του ως πράσινη ενεργειακή επιλογή.

«Δύο μήνες μετά τη χρήση αυτών των οχημάτων κυψελών καυσίμου υδρογόνου και τα αυτοκίνητα δεν διανύουν ούτε 10 χιλιόμετρα σε σύγκριση με το κόστος ανά λίτρο βενζίνης», δήλωσε ο Αόκι.

Το μεγαλύτερο πλεονέκτημα των αυτοκινήτων είναι ότι μπορούν να ανεφοδιαστούν εξαιρετικά γρήγορα – βολικό για μια εταιρεία ταξί, όπου κάθε λεπτό λειτουργίας του οχήματος μετράει. Τα Mirai χρειάζονται τρία έως πέντε λεπτά για να γεμίσουν τις δεξαμενές τους, πολύ ταχύτερα από ένα ηλεκτρικό όχημα, το οποίο χρειάζεται τουλάχιστον 30 λεπτά σε έναν ταχυφορτιστή.

Αλλά σε σύγκριση με ένα υβριδικό αυτοκίνητο, για παράδειγμα, το κόστος ενός οχήματος κυψελών καυσίμου υδρογόνου αυξάνεται κατά περίπου 1 εκατομμύριο γιεν (7.100 δολάρια), αν διανύει περίπου 150.000 χιλιόμετρα τον χρόνο ως ταξί, σύμφωνα με τον Αόκι: «Θα πρέπει να είσαι τρελός για να αγοράσεις ένα τέτοιο όχημα, ακόμη κι αν λάβεις υπόψη την προστασία του περιβάλλοντος. Και οι πελάτες δεν είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν επιπλέον χρήματα επειδή το ταξί που χρησιμοποιούν είναι καλό για το περιβάλλον».

Παρόλα αυτά, δεν έχει ξεγράψει ακόμα εντελώς τα οχήματα κυψελών καυσίμου υδρογόνου. Λέει ότι δεν έχει αποφασίσει αν μακροπρόθεσμα θα τα προτιμήσει έναντι των ηλεκτρικών και αυτή η απόφαση θα εξαρτηθεί πιθανότατα από το κόστος, τις υποδομές και τα διαθέσιμα μοντέλα.

Λαμβάνοντας υπόψη ότι οι οδηγοί ταξί βρίσκονται στον δρόμο σχεδόν όλο το 24ωρο, αν το υψηλό κόστος του υδρογόνου δεν μειωθεί σημαντικά και καθώς θα εμφανίζονται καλύτερα μοντέλα ηλεκτρικών αυτοκινήτων, η MK West θα αντικαταστήσει πιθανότατα μεγαλύτερο μέρος του στόλου της με ηλεκτρικά οχήματα, ακόμη κι αν χρειάζονται περισσότερο χρόνο ανεφοδιασμού.

Ο Αόκι επισημαίνει επίσης την έλλειψη διαθέσιμων μοντέλων υδρογόνου. Ο ίδιος εναποθέτει τις ελπίδες του στο νέο Crown της Toyota, ένα πενταθέσιο σεντάν που θα κυκλοφορήσει αργότερα φέτος.

Εκτιμά, ωστόσο, ότι αν οι ιδιώτες οδηγοί αγκαλιάσουν τα αυτοκίνητα κυψελών καυσίμου υδρογόνου, η υποδομή στην Ιαπωνία «θα δημιουργηθεί σε χρόνο μηδέν», με τη βοήθεια εταιρειών ενέργειας όπως η Idemitsu Kosan και η Eneos. Η MK West διαθέτει σταθμό υδρογόνου κοντά στα κεντρικά της γραφεία, τον οποίο εγκατέστησε η Air Liquide. Τρία ακόμη αυτοκίνητα -πέραν των δύο της MK West- πηγαίνουν εκεί σχεδόν καθημερινά για ανεφοδιασμό, ελάχιστος αριθμός αν αναλογιστεί κανείς ότι το πρώτο μοντέλο Mirai άρχισε να πωλείται πριν από μια δεκαετία.

Ο Γιοσιχίρο Ουένο, ανώτερος εκτελεστικός διευθυντής της Air Liquide στην Ιαπωνία, δήλωσε ότι η εταιρεία του κατασκεύασε τον σταθμό εκεί για να διευκολύνει τους οδηγούς ταξί να ανεφοδιάζονται καθώς επιστρέφουν στη βάση τους. «Αυτό έλυσε οποιεσδήποτε ανησυχίες σχετικά με την υποδομή για την εταιρεία ταξί. Αλλά γενικότερα, οι περισσότερες εταιρείες που εκμεταλλεύονται σταθμούς υδρογόνου για σκοπούς κινητικότητας δεν έχουν κέρδη, επειδή δεν υπάρχει ακόμη αγορά γι’ αυτό», είπε. Υπάρχουν μόνο περίπου 8.000 επιβατικά οχήματα με υδρογόνο στην Ιαπωνία, απειροελάχιστο ποσοστό των περίπου 80 εκατομμυρίων αυτοκινήτων που κυκλοφορούν στους δρόμους της χώρας.

Οι πάροχοι σταθμών υδρογόνου λαμβάνουν επιδοτήσεις από την κυβέρνηση για να καλύψουν το κόστος εγκατάστασης και λειτουργίας, αλλά δεν υπάρχει επαρκής πολιτική κατεύθυνση από το σημερινό κυβερνών κόμμα της Ιαπωνίας. «Δεν υπάρχει ζήτηση, οπότε δεν υπάρχουν σταθμοί και δεν υπάρχουν σταθμοί, οπότε δεν υπάρχει ζήτηση. Κι αυτό συμβαίνει εδώ και αρκετό καιρό. Κάτι πρέπει να γίνει», επισήμανε ο Ουένο.

Share on Facebook