Η Γερμανία δίνει έκτακτη οικονομική ενίσχυση στις δημόσιες συγκοινωνίες εκτός από τα ταξί
Στις αρχές Αυγούστου, το Ομοσπονδιακό Υπουργείο Μεταφορών θέσπισε έναν «κανονισμό για την προσωρινή χορήγηση ενίσχυσης για την αντιστάθμιση ζημιών στις τοπικές δημόσιες συγκοινωνίες». Αυτό δεν ισχύει για τα ταξί. Αυτό μπορεί να είναι νόμιμο, αλλά το αν είναι δίκαιο είναι ένα άλλο θέμα.
Σύμφωνα με τον ορισμό, «οι δημόσιες και ιδιωτικές εταιρείες μεταφορών, δικαιούνται να υποβάλουν αίτηση για τέτοια ενίσχυση, στο βαθμό που έχουν λάβει άδεια βάσει του νόμου περί επιβατικών μεταφορών ή του κανονισμού (ΕΚ) και να είναι σε θέση να αποδείξουν άμεσα, ζημιές που προκλήθηκαν από την πανδημία COVID-19. \”
Αυτό ακούγεται λίγο ασαφές στην αρχή και εγείρει το ερώτημα, γιατί τα ταξί δεν είναι επίσης επιλέξιμα για χρηματοδότηση ως μέρος των δημόσιων μεταφορών. Η απάντηση πρέπει να δοθεί και από τα 16 ομοσπονδιακά κράτη, τα οποία είναι υπεύθυνα για την επιχορήγηση.
Η Βαυαρία, για παράδειγμα, έχει αποκλείσει κατηγορηματικά εταιρείες ταξί και ενοικιαζόμενα αυτοκίνητα με οδηγό από αυτόν τον κανονισμό: «Το αντικείμενο του πακέτου διάσωσης των δημόσιων μεταφορών είναι μόνο τακτικές υπηρεσίες δημόσιων μεταφορών, δηλαδή εκείνες που εμπίπτουν στην Ενότητα 42. Μεταφορές που εμπίπτουν στην Παράγραφος 6, 7 PBefG (Νόμος για τα Ταξί και τα Ενοικιαζόμενα με οδηγό) δεν αποτελούν μέρος του πακέτου διάσωσης », σύμφωνα με απάντηση του ανώτερου κυβερνητικού διευθυντή της κυβέρνησης της Άνω Βαυαρίας.
Το λεωφορείο και το τρένο συνέχισαν να λειτουργού παρά την κρίση του covid-19 με μέτρα ασφαλείας. Οι χειριστές τους δικαιούνται τώρα βοήθεια. Γιατί όχι και το ταξί;
\”Δεν υπάρχει πουθενά στον κανονισμό\”, το ταξί .Το προοίμιο με το οποίο εισάγεται ο κανονισμός του Ομοσπονδιακού Υπουργείου Μεταφορών αναφέρει : \”Οι τοπικές δημόσιες συγκοινωνίες (\” ÖPNV \”) είναι έργο γενικού ενδιαφέροντος\”, . Και συνεχίζει: \”Η πανδημία COVID-19 έχει ήδη οδηγήσει σε σημαντικές ελλείψεις εσόδων τις εταιρείες μεταφορών και θα οδηγήσει σε περαιτέρω απώλεια εσόδων το 2020, διότι αφενός οι υπηρεσίες μεταφορών έχουν ακυρωθεί και, αφετέρου, οι συνεχιζόμενες δαπάνες και το πρόσθετο κόστος δεν θα αντισταθμίζονται. Οι δημόσιες συγκοινωνίες σχετίζονται με το κρατικό σύστημα και εκπληρώνουν βασικά καθήκοντα δημόσιας υπηρεσίας.
Η συνάφεια του συστήματος και οι υπηρεσίες γενικού ενδιαφέροντος είναι σίγουρα χαρακτηριστικά που ισχύουν και για το ταξί. Σκεφτείτε απλώς την αρχή της πανδημίας , όταν τα ταξί μετέφεραν ειδικές επαγγελματικές ομάδες (γιατροί, νοσοκόμες, νοσηλευτές κ.λπ.), μερικές φορές ακόμη και δωρεάν , ώστε να μην εκτίθενται σε πιθανό κίνδυνο μόλυνσης στις δημόσιες μαζικές μεταφορές. Σε αυτήν την περίπτωση, η βιομηχανία ταξί πληρούσε επίσης την απαίτηση της Ενότητας 8, παράγραφος 2 του PBefG: «Στις τοπικές δημόσιες συγκοινωνίες συγκαταλέγονται επίσης, η μεταφορά με ταξί ή με ενοικιαζόμενα αυτοκίνητα με οδηγό, που συμπληρώνει ή αντικαθιστά έναν από τους τρόπους μεταφοράς που αναφέρονται στην παράγραφο 1 [λεωφορείο, τρένο κ.λπ.] . Σκεφτείτε επίσης τις πάμπολλες διαδρομές που συνέχισαν να πραγματοποιούνται παρά τον υψηλό κίνδυνο μόλυνσης από τα ταξί ακόμη και κατά τη χειρότερη φάση της πανδημίας. Αρκούν αυτά για να ενταχθεί το ταξί στο Ομοσπονδιακό Πρόγραμμα Οικονομικής Ενίσχυσης ;
Ο δικηγόρος του Μονάχου και ειδικός του PBefG, Michael Bauer, είναι επιφυλακτικός: «Το προοίμιο του ομοσπονδιακού κανονισμού σχετικά με τις επιδοτήσεις για τις τοπικές δημόσιες συγκοινωνίες θα μπορούσε επίσης να συμπεριλάβει τα ταξί. Ωστόσο, αυτός ο κανονισμός ισχύει μόνο για τις δημόσιες υπηρεσίες μεταφοράς επιβατών σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1370/2007. Αυτό, με τη σειρά του, αφορά μόνο τις δημόσιες συγκοινωνίες και τις σχετικές οδηγίες κατανομής, αλλά όχι τα ταξί. Το διάταγμα 1370/2007 ορίζει τις δημόσιες μεταφορές επιβατών ως «υπηρεσίες μεταφοράς επιβατών γενικού οικονομικού ενδιαφέροντος που παρέχονται συνεχώς και χωρίς διακρίσεις για το ευρύ κοινό» (ορισμοί στο άρθρο 2 του διατάγματος). \”