Ηνωμένο Βασίλειο: Γιατί το επάγγελμα του οδηγού ταξί δεν θεωρείται πλέον μακροχρόνια καριέρα
Τα τελευταία χρόνια, το επάγγελμα του οδηγού ταξί έχει υποστεί σημαντικές αλλαγές. Η έλευση πλατφορμών όπως η Uber άλλαξε τη σημασία του να είναι κάποιος επαγγελματίας οδηγός, μετατρέποντάς το από μια μακροπρόθεσμη καριέρα σε μια προσωρινή εργασία ή μια παράλληλη απασχόληση. Η αλλαγή αυτή εγείρει σημαντικά ερωτήματα σχετικά με το μέλλον της οδήγησης ταξί ως βιώσιμου επαγγέλματος και τους παράγοντες που συμβάλλουν σε αυτή την αλλαγή αντίληψης.
Η οικονομία της πλατφόρμας δημιούργησε έναν νέο τρόπο εργασίας, με επίκεντρο τα ευέλικτα ωράρια και τη δυνατότητα να κερδίζει κανείς χρήματα στο περιθώριο. Για πολλούς, η οδήγηση για πλατφόρμες όπως η Uber παρείχε έναν βολικό τρόπο να συμπληρώνουν το εισόδημά τους εύκολα και χωρίς εργασιακές απαιτήσεις. Αυτή η ευελιξία απευθυνόταν σε ένα ευρύ φάσμα ανθρώπων, από εργαζόμενους μερικής απασχόλησης έως άτομα χαμηλής ειδίκευσης.
Ωστόσο, αυτή ακριβώς η ευελιξία συνέβαλε στην αντίληψη ότι η οδήγηση δεν είναι μια «πραγματική» καριέρα. Η φύση της εργασίας στις πλατφόρμες συχνά στερείται της σταθερότητας και των πλεονεκτημάτων που παραδοσιακά συνδέονται με την πλήρη απασχόληση, όπως η ασφάλεια της θέσης εργασίας. Κατά συνέπεια, πολλοί άνθρωποι θεωρούν πλέον την οδήγηση ταξί ως μια παροδική εργασία και όχι ως μια διά βίου καριέρα.
Παρά την άνοδο αυτού του τύπου εργασίας, ο παραδοσιακός οδηγός ταξί εξακολουθεί να υπάρχει και να ευδοκιμεί σε πολλές περιοχές του Ηνωμένου Βασιλείου. Πολλοί οδηγοί ταξί έχουν περάσει δεκαετίες στο επάγγελμα, χτίζοντας μια πιστή πελατεία, οδηγώντας στους δρόμους των πόλεών τους με εξειδίκευση. Γι’ αυτούς τους οδηγούς, η οδήγηση ταξί είναι κάτι περισσότερο από μια απλή δουλειά: είναι ένα λειτούργημα.
Αυτοί οι έμπειροι επαγγελματίες εργάζονται συχνά με πλήρη απασχόληση, ενώ ορισμένοι κάνουν τη μετάβαση σε μερική ή έκτακτη εργασία καθώς πλησιάζουν στη συνταξιοδότησή τους. Αυτή η σταδιακή μετατόπιση τους επιτρέπει να συμπληρώνουν τις συντάξεις τους, διατηρώντας παράλληλα μια σύνδεση με τη δουλειά στην οποία έχουν αφιερώσει μεγάλο μέρος της ζωής τους. Το μοντέλο αυτό αποδεικνύει ότι η οδήγηση ταξί μπορεί να εξακολουθεί να είναι μια βιώσιμη και ανταποδοτική μακροπρόθεσμη καριέρα για όσους δεσμευτούν σε αυτήν.
Ένας άλλος παράγοντας που συμβάλλει στην αβεβαιότητα σχετικά με το μέλλον της οδήγησης ταξί είναι η συνεχιζόμενη ανάπτυξη των αυτοκινήτων χωρίς οδηγό. Αυτή η προοπτική εγείρει βάσιμες μακροπρόθεσμες ανησυχίες σχετικά με την ασφάλεια της εργασίας των οδηγών ταξί. Εάν τα αυτόνομα οχήματα γίνουν κυρίαρχα, η ζήτηση για οδηγούς θα μπορούσε να μειωθεί σημαντικά. Και αυτό προσθέτει μια ακόμη αβεβαιότητα για όσους σκέφτονται να κάνουν καριέρα στην οδήγηση ταξί, ακόμη και σε δέκα ή είκοσι χρόνια.
Για να διασφαλιστεί το μέλλον της οδήγησης ταξί ως βιώσιμης καριέρας, η κυβέρνηση και ο κλάδος πρέπει να προσαρμοστούν στις σύγχρονες πιέσεις. Η προσαρμογή αυτή θα μπορούσε να περιλαμβάνει επενδύσεις στην εκπαίδευση των οδηγών και την υποστήριξη κανονισμών που θα προστατεύουν τα συμφέροντα των παραδοσιακών οδηγών ταξί εάν -ή όταν- γίνει η μετάβαση στην αυτονομία.
Το κλειδί έγκειται στην αναγνώριση της αξίας των έμπειρων οδηγών, στην επένδυση στο μέλλον τους και στη διασφάλιση ότι το εξελισσόμενο τοπίο των μεταφορών θα περιλαμβάνει μια θέση για την ανθρώπινη επαφή που έχει καθορίσει την οδήγηση ταξί για δεκαετίες.
