Ομιλία του Υφυπουργού Υποδομών και Μεταφορών κ. Γιάννη Κεφαλογιάννη στη Βουλή
Αθήνα, 6 Φεβρουαρίου 2020
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Σημεία ομιλίας του Υφυπουργού Υποδομών και Μεταφορών κ. Γιάννη Κεφαλογιάννη στη Βουλή κατά την συζήτηση και ψήφιση επί της αρχής του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών: «Ίδρυση, λειτουργία και εκμετάλλευση αεροδρομίων επί υδάτινων επιφανειών, ρυθμίσεις μεταφορών και άλλες διατάξεις».
Κύριε Πρόεδρε, αγαπητοί συνάδελφοι,
Θα ήθελα να ξεκινήσω την παρέμβαση μου ευχαριστώντας του παριστάμενους υπουργούς, τον κ. Κώστα Καραμανλή και τον κ. Άδωνι Γεωργιάδη, γιατί ήταν εκείνοι, που πιστέψανε στο εγχείρημα εξαρχής και στην Διυπουργική Επιτροπή, συνεδρίαση του Αυγούστου δώσανε τις κατευθυντήριες γραμμές προκειμένου εντός ενός πολύ μικρού χρονικού διαστήματος, εντός τριμήνου, να είμαστε σε θέση να παρουσιάσουμε το νομοσχέδιο, που αφορά τα υδατοδρόμια, να βγει σε δημόσια διαβούλευση και σήμερα να το συζητάμε προς ψήφιση στην Ολομέλεια.
Το σχέδιο νόμου που έχω την τιμή να σας παρουσιάσω σήμερα επιχειρεί να δώσει μια οριστική λύση στο ζήτημα της ίδρυσης, λειτουργίας και εκμετάλλευσης υδατοδρομίων, την οποία η ελληνική κοινωνία και οι παραγωγικοί φορείς περιμένουν εδώ και 15 χρόνια, χωρίς δυστυχώς κάποιο ουσιαστικό αποτέλεσμα μέχρι σήμερα.
Όπως γνωρίζετε, η ύπαρξη υδατοδρομίων είναι η βασική προϋπόθεση για να πετάξουν υδροπλάνα, ένα φιλόδοξο στόχο τον οποίο η Κυβέρνηση έχει θέσει εντός του 2020.
Προσφέροντας, έτσι, νέες δυνατότητες στην οικονομία, τον τουρισμό, τη διανησιωτική συγκοινωνία όπως και στη συγκοινωνία της ηπειρωτικής χώρας με τις νησιωτικές περιοχές.
Ο λόγος που θεωρούμε απολύτως αναγκαία αυτή τη νομοθετική πρωτοβουλία είναι γιατί ο προηγούμενος νόμος που ψήφισε η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ -ΑΝ.ΕΛ., ο 4568/2018, δεν διευκόλυνε στο ελάχιστο την ίδρυση και λειτουργία των υδατοδρομίων.
Αυτό συνέβη, καταρχάς, επειδή έθεσε μια σειρά από ανούσιες και περίπλοκες διοικητικές προϋποθέσεις που κατέστησαν στην πράξη τον ίδιο το νόμο ανενεργό.
Αναφέρω ενδεικτικά ότι το υφιστάμενο πλαίσιο προβλέπει 10 υπουργικές και κοινές υπουργικές αποφάσεις προκειμένου να καταστεί λειτουργικό και η προηγούμενη κυβέρνηση μέσα σε ένα χρόνο από την ψήφισή του δεν κατάφερε να εκδώσει ούτε μια.
Άρα εκ των πραγμάτων ξέρετε πολύ καλά, ότι ένας νόμος, ο οποίος ψηφίζεται και στην ουσία δεν προχωρά στο δευτερογενές δίκαιο, στις κανονιστικές πράξεις είναι στην ουσία ένας ανενεργός νόμος.
Ο δεύτερος, εξίσου σημαντικός, λόγος που κρίνουμε σκόπιμη την αναθεώρηση του υφιστάμενου θεσμικού πλαισίου είναι γιατί στην ουσία επιτρέπει μόνον σε έναν φορέα να προχωρήσει στην ίδρυση υδατοδρομίων: το ελληνικό δημόσιο.
Αυτό πρακτικά σημαίνει, για να μιλήσουμε με ονόματα, ότι ο ΟΛΠ και ο ΟΛΘ σήμερα δεν μπορούν να ιδρύσουν υδατοδρόμια.
Σημαίνει επίσης ότι δεν μπορούν να έχουν άδεια υδατοδρομίου ιδιωτικές μαρίνες, ή μαρίνες που έχουν παραχωρηθεί σε ιδιώτες από το δημόσιο.
Δεν θα μπορούσαν επίσης να αδειοδοτηθούν ακόμη οι μεγάλοι οργανισμοί λιμένος στην περίπτωση που, τυχόν παραχώρησή σε ιδιώτες, συνέβαινε πριν λάβουν άδεια ίδρυσης υδατοδρομίου.
Τέλος, το υφιστάμενο πλαίσιο έθετε σε άμεσο κίνδυνο τα μόλις τρία αδειοδοτημένα υδατοδρόμια της χώρας, από τον προηγούμενο νόμο 4146/2013, δηλαδή της Κέρκυρας, της Πάτρας και των Παξών, καθώς προέβλεπε την ανάκληση αυτών των αδειών και την προσαρμογή τους στον νόμο του 2018.
Αυτοί είναι μερικοί μόνο από τους λόγους για τους οποίους προχωρούμε στην αναθεώρηση του υφιστάμενου θεσμικού πλαισίου.
Υπάρχουν και πολλοί άλλοι, κρυμμένοι κυριολεκτικά στις διατάξεις του σημερινού νόμου τους οποίους είναι πολύ δύσκολο να αντιληφθεί κανείς αν δεν είναι εξοικειωμένος με τη διοικητική πρακτική του ελληνικού δημοσίου.
Απαιτείται – και έγινε από την πλευρά μας- μια νοητική άσκηση, μια συστηματική προσομοίωση θα έλεγα, της διοικητικής διαδικασίας που απαιτούνταν για να καταλάβουμε την περιπλοκότητά της.
Είδαμε ότι στην ουσία κάποιος, ο οποίος ήθελε να προχωρήσει στην άδεια ίδρυσης ενός υδατοδρομίου με το προϋπάρχον θεσμικό πλαίσιο έπρεπε να προχωρήσει μέσα από 42 διοικητικές πράξεις, που αυτό σήμαινε περίπου ένα χρόνο.
Ως αποτέλεσμα, από την έκδοση του ν.4568/2018 και μέχρι σήμερα, υποβλήθηκε μόνο μία νέα αίτηση για αδειοδότηση υδατοδρομίου και φυσικά δεν εκδόθηκε καμία.
Εξηγήσαμε τις προηγούμενες ημέρες στην Επιτροπή που παρεμβαίνουμε.
Καταρχάς, δημιουργούμε ένα πολύ πιο απλό πλαίσιο αδειοδότησης.
Με λιγότερα δικαιολογητικά τόσο στο στάδιο ίδρυσης όσο και στο στάδιο λειτουργίας και με μείωση των υπουργικών αποφάσεων κατά 50%. Από δέκα σε πέντε.
Είμαστε δε στην ευχάριστη θέση να σας ανακοινώσω ότι τα σχέδια αυτών των αποφάσεων είναι έτοιμα. Υπολογίζουμε ότι σε διάστημα το ενός μήνα από την ψήφιση του νόμου οι αποφάσεις αυτές θα έχουν πάρει ΦΕΚ.
Δεύτερον, αντιμετωπίζουμε ένα κρίσιμο ζήτημα όπως είναι αυτό του συντονισμού των συναρμόδιων Υπουργείων.
Προβλέπεται η συγκρότηση ολιγομελούς Επιτροπής Επιθεώρησης Υδατοδροµίων (4) σε σχέση με τον υφιστάμενο νόμο (10) .
Η ολιγομελής Επιτροπή αποσκοπεί στον άμεσο συντονισμό των μελών της και συνεπώς στην επιτάχυνση διενέργειας της επιθεώρησης, στον περιορισμό των διοικητικών διαδικασιών και του κόστους μετακίνησης.
Τρίτο, εισάγουμε ένα νέο ορισμό για την «άδεια ίδρυσης» υδατοδρομίου με τον οποίο δεν απαιτείται η κατασκευή και προμήθεια εξοπλισμού για τη χορήγηση της.
Κατά συνέπεια, για τη χορήγηση αυτής δεν θα απαιτείται επιθεώρηση με αποτέλεσμα την άμεση έκδοση της σχετικής αδείας.
Στην πράξη, ο ενδιαφερόμενος επενδυτής, με την απόκτηση της «άδειας ίδρυσης», επιτρέπεται να προβεί στις προβλεπόμενες από τον νόμο ενέργειες για την κατασκευή του συνόλου των απαιτούμενων υποδομών και εγκαταστάσεων του υδατοδρομίου και αν επιθυμεί και στην προσθήκη του απαραίτητου εξοπλισμού του.
Τέταρτο, εκτός της δυνατότητας χορήγησης «άδειας ίδρυσης» και «άδειας λειτουργίας» προβλέπεται και η χορήγηση «άδειας ίδρυσης και λειτουργίας».
Ο σκοπός εδώ είναι η επιτάχυνση της διαδικασίας αδειοδότησης για όσους επιθυμούν να ιδρύσουν και να λειτουργήσουν υδατοδρόμια.
Επιπλέον, παρέχεται μια ευελιξία στους δημόσιους φορείς, που αδυνατούν να χρηματοδοτήσουν τις υποδομές του υδατοδρομίου, να προβούν στη λειτουργία του υδατοδρομίου με μία ενιαία διαγωνιστική διαδικασία.
Πέμπτο, διευρύνεται το πεδίο εφαρμογής του ισχύοντος νομοθετικού πλαισίου, καθώς δίνεται η δυνατότητα δημιουργίας υδατοδρομίων (εκτός λιμένων και λιμνών) και σε περιοχές τουριστικών λιμένων (μαρίνες, καταφύγια και αγκυροβόλια), σε Περιοχές Ολοκληρωμένης Τουριστικής Ανάπτυξης (Π.Ο.Τ.Α.) και σε σύνθετα τουριστικά καταλύματα.
Με τον τρόπο αυτό διευκολύνουμε την επισκεψιμότητα περιοχών τουριστικού ενδιαφέροντος και ενισχύουμε το τουριστικό προϊόν της χώρας μας, προσελκύοντας και εξυπηρετώντας κυρίως υψηλότερης αξίας ομάδες τουριστών.
Έκτο, αποτυπώνουμε τις προϋποθέσεις και τους όρους κίνησης των υδροπλάνων σε υδάτινα πεδία που βρίσκονται εκτός των αδειοδοτηµένων υδατοδρομίων.
Η διάταξη αυτή προτείνεται προκειμένου να διευκολύνει την επισκεψιμότητα περιοχών µε τουριστικό ενδιαφέρον, αλλά και την εξυπηρέτηση επειγουσών περιπτώσεων (π.χ. αεροδιακοµιδή ασθενών).
Στο Κεφάλαιο Β’ ρυθμίζονται θέματα των εμπορευματικών κι επιβατικών μεταφορών, με σκοπό τόσο την καλύτερη οργάνωση των επιχειρήσεων όσο και την εξυπηρέτηση των επαγγελματιών του κλάδου.
Θέλω εδώ να τονίσω πως το υφιστάμενο νομικό καθεστώς,
λόγω της πολυπλοκότητάς του και των αλληλοκαλυπτόμενων διατάξεων, έχει προκαλέσει πολλά ερμηνευτικά προβλήματα και αντίκειται, με πολλές διατάξεις, στην ενωσιακή νομοθεσία.
Αυτό που προσπαθούμε εδώ είναι να αφαιρέσουμε όλες τις αγκυλώσεις και να οδηγήσουμε στη διευκόλυνση της ανάπτυξης της επιχειρηματικής δραστηριότητας στον κλάδο των ΦΔΧ και των επιχειρήσεων που συνδέονται με αυτά.
Ταυτόχρονα, δίνουμε ιδιαίτερη βαρύτητα σε θέματα οδικών ελέγχων της εφαρμογής της νομοθεσίας των μεταφορών, ενώ επιλύουμε και θέματα μεταβιβάσεων, αποχαρακτηρισμού και αντικατάστασης ΦΔΧ καθώς και Λεωφορείων ΔΧ.
Θα σταθώ ιδιαίτερα στο άρθρο 34 με το οποίο ανοίγουμε την αγορά της χρονομίσθωσης για τους επαγγελματίες ιδιοκτήτες οχημάτων Δημοσίας Χρήσης που περιλαμβάνει τα φορτηγά, τα λεωφορεία αλλά και τα Ταξί με στόχο την άμεση ανανέωση του γηρασμένου στόλου οχημάτων.
Με αυτόν τον τρόπο, ουσιαστικά, επιτρέπουμε σε ολόκληρο τον κλάδο των μεταφορών να αντικαταστήσει τα παλαιά και ρυπογόνα οχήματα με καινούρια χωρίς να χρειάζεται να καταβάλλει πολλές δεκάδες ή εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ, αλλά καταβάλλοντας μόνο μια μηνιαία δόση που θα αφορά στις υπηρεσίες χρονομίσθωσης.
Να σταθώ λίγο στο Κεφάλαιο Γ του νομοσχεδίου.
Ποιο πρόβλημα καλούμαστε να επιλύσουμε εδώ κυρίες και κύριοι συνάδελφοι;
Το πρόβλημα είναι η ιδιαίτερα αυξημένη καθυστέρηση στη χορήγησης άδειας οδήγησης, καθώς και η γραφειοκρατία και η διαφθορά που παρατηρείται στη συγκεκριμένη διαδικασία.
Είναι μια κατά τη γνώμη μας σημαντική ρύθμιση που γιατί αντιμετωπίζει ένα σημαντικό πρόβλημα που έχει να κάνει με την αναμονή έως και έξι μηνών που απαιτείται σήμερα για να πάρει κάποιος στα χέρια του το δίπλωμα οδήγησης από τη στιγμή που θα πετύχει στις εξετάσεις.
Με την προσωρινή άδεια, ο πολίτης θα μπορεί την επομένη να οδηγήσει το αυτοκίνητό του είτε εκτυπώνοντας την προσωρινή άδεια από τον υπολογιστή του είτε επιδεικνύοντας την ακόμη και από το κινητό του τηλέφωνο μέσω μιας εφαρμογής που ετοιμάζουμε αυτές τις μέρες στο Υπουργείο.
Θεωρούμε ότι με αυτή τη ρύθμιση δεν γλυτώνουμε απλώς τους πολίτες από μια μεγάλη ταλαιπωρία ούτε μειώνουμε απλώς τη γραφειοκρατία.
Δίνουμε και ένα γερό χτύπημα στη διαφθορά αφαιρώντας μια βασική αιτία για την ύπαρξη της στο ζήτημα της χορήγησης αδειών οδήγησης.
Θεωρώ κυρίες και κύριοι συνάδελφοι πως από τα παραπάνω καθίσταται προφανές ποια είναι η φιλοσοφία και ο συνεκτικός ιστός που διατρέχει το σύνολο των ρυθμίσεων του παρόντος νομοσχεδίου.
Και αυτός δεν είναι άλλος από την ανάγκη επίλυσης προβλημάτων προκειμένου να εξασφαλιστεί ένα σύγχρονο και αποτελεσματικό πλαίσιο λειτουργίας των επιχειρήσεων,
που δεν θέτει αδικαιολόγητους περιορισμούς στην οικονομική δραστηριότητα, εξασφαλίζει ισότητα στις συνθήκες ανταγωνισμού και εμπιστοσύνη των πολιτών στην ικανότητα της κράτους να εξασφαλίζει ορθή και δίκαιη εφαρμογή των νόμων.
Δεν θα επεκταθώ περισσότερο κύριε Πρόεδρε. Θέλω να ευχαριστήσω τους συναδέλφους όλων των κομμάτων για την παραγωγική συζήτηση που είχαμε στις συνεδριάσεις της Επιτροπής Παραγωγής και Εμπορίου, καθώς και για τις παρατηρήσεις τους, πολλές από τις οποίες ενσωματώθηκαν στο σχέδιο νόμου.
Θα ζητήσω από τους συναδέλφους όλων των κομμάτων, ακόμη μια φορά, να στηρίξουν αυτή τη νομοθετική πρωτοβουλία, στην οποία είχαν καθοριστική συμβολή τόσο οι υπηρεσίες τους υπουργείου όσο και οι κοινωνικοί φορείς τους οποίους αυτές οι ρυθμίσεις αφορούν. Σας ευχαριστώ.