Καμιά «ευρωπαϊκή» δικαιολογία και κανένα εμπόδιο στην οικονομική ενίσχυση των αυτοαπασχολούμενων ταξιτζήδων

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανακοίνωσε την Τετάρτη στις 28.1.2021 την 5η τροποποίηση του προσωρινού πλαισίου για τη λήψη μέτρων κρατικής ενίσχυσης με σκοπό να στηριχθεί η οικονομία κατά τη διάρκεια της τρέχουσας έξαρσης της νόσου COVID-19. Θέλω να σταθούμε σε τέσσερα σημεία από τα οποία προκύπτει ότι οι αυτοαπασχολούμενοι (μέσα σε αυτούς και οι ταξιτζήδες) δύναται να στηριχθούν οικονομικά ως εργαζόμενοι. Μέχρι σήμερα το Υπουργείο Οικονομικών θεωρούσε και διαφήμιζε ως βοήθεια προς τον κλάδο των ταξί την επιστρεπτέα προκαταβολή. Τώρα έχει και τις ευλογίες και την συγκατάθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να στηρίξει οικονομικά εργαζόμενους και αυτοαπασχολούμενους. Οι δικαιολογίες τελειώσανε.

Στο άρθρο 10: Προκειμένου να δοθεί κίνητρο ώστε να επιλέγονται αρχικά επιστρεπτέες μορφές ενίσχυσης, η Επιτροπή θεωρεί ότι είναι αναγκαίο να παρασχεθεί η δυνατότητα στα κράτη μέλη, κατόπιν κοινοποίησης της δυνατότητας αυτής στην Επιτροπή πριν από τη λήξη του προσωρινού πλαισίου, να μετατρέπουν επιστρεπτέες μορφές ενισχύσεων που χορηγούνται βάσει του εν λόγω πλαισίου, όπως επιστρεπτέες προκαταβολές, εγγυήσεις και δάνεια, σε άλλες μορφές ενίσχυσης, όπως επιχορηγήσεις.

Στο άρθρο 25: Προστίθεται το ακόλουθο σημείο 23β: «23β. Μέτρα που χορηγούνται βάσει της παρούσας ανακοίνωσης με τη μορφή επιστρεπτέων προκαταβολών, εγγυήσεων, δανείων ή άλλων επιστρεπτέων μέσων μπορούν να μετατραπούν σε άλλες μορφές ενίσχυσης, όπως επιχορηγήσεις, υπό την προϋπόθεση ότι η μετατροπή θα πραγματοποιηθεί το αργότερο έως τις 31 Δεκεμβρίου 2022 και ότι πληρούνται οι όροι του παρόντος τμήματος.»

Στο άρθρο 41: Το σημείο 43 στοιχείο γ) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο: «γ. οι μεμονωμένες ενισχύσεις του καθεστώτος επιδότησης μισθού χορηγούνται το αργότερο έως τις 31 Δεκεμβρίου 2021, για εργαζομένους που διαφορετικά θα είχαν απολυθεί συνεπεία της αναστολής ή της μείωσης των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων λόγω της έξαρσης της νόσου COVID-19 (ή για αυτοαπασχολούμενα άτομα των οποίων η επιχειρηματική δραστηριότητα έχει επηρεαστεί αρνητικά από την έξαρση της νόσου COVID-19), και υπό τον όρο ότι το επωφελούμενο προσωπικό παραμένει σε συνεχή απασχόληση για όλη την περίοδο για την οποία χορηγείται η ενίσχυση (ή υπό τον όρο ότι η σχετική επιχειρηματική δραστηριότητα του αυτοαπασχολούμενου διατηρείται για όλη την περίοδο για την οποία χορηγείται η ενίσχυση)»

Άρθρο 43: Το σημείο 43 στοιχείο δ) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο: «δ. η μηνιαία επιδότηση μισθού δεν υπερβαίνει το 80 % του μηνιαίου ακαθάριστου μισθού (συμπεριλαμβανομένων των εργοδοτικών εισφορών κοινωνικής ασφάλισης) του επωφελούμενου προσωπικού (ή το 80 % του μέσου μηνιαίου ισοδύναμου του μισθού εισοδήματος των αυτοαπασχολούμενων ατόμων). Τα κράτη μέλη μπορούν επίσης να κοινοποιούν, ιδίως προς όφελος των χαμηλόμισθων κατηγοριών, εναλλακτικές μεθόδους υπολογισμού της έντασης της ενίσχυσης, όπως η χρήση του μέσου εθνικού μισθού, του κατώτατου μισθού ή του μηνιαίου ακαθάριστου μισθολογικού κόστους των οικείων εργαζομένων (ή του μηνιαίου ισοδύναμου του μισθού εισοδήματος των αυτοαπασχολούμενων ατόμων) πριν από την έξαρση της νόσου COVID-19, υπό την προϋπόθεση ότι τηρείται η αναλογικότητα της ενίσχυσης·»

Μπορεί επίσης να σας αρέσει...